بعضیآґ هستـטּ ..

دارטּ تو کفموטּ ..

دوش مـیگیرטּ ..

عآرﮧ دآدآش ..

مـטּ ایمآלּ בآرم بــہ پآیآלּ ایـטּ روزهآے سرב و مــہ آلوב …
ماهِ مـטּ
می בآنم ڪــہ بزوבی آفتابـے פֿوآهـے شـב
مـטּ ایـטּ رآ از قآصـבڪــهآے פֿوش פֿبر شنیـבه اҐ …

ایـטּ رۅزهآ…”بغض” בآرم!
“گریه” בآرم!
تــــــــآ בلت بـפֿـوآهـــــــב…
“آه” בآرم…!
ۅلی “بازیگر”פֿـۅبی شـבه ام…
“مـےפֿـنـــــــבم”

نــہ رضآωـت...
نــہ ضآمـטּ آهـۅ...
  امآ ބـرچــہ هـωـت
خیلـے غریب اωـت...
                                  
"حآل این رۅزهآے مـטּ..."

؏ـمق فآجعــہ رآ בلقـڪــی فهمیـב

ڪــہ بــہ زۅر جـلـۅی گــریــہ اش رآ گرفت

تا گـریم פֿـنـבه اش پآڪـ כּـشـۅב

פـرفهآ

 گآهـے اۅقآت

 از زبآلــہ هآے هـωـتــہ اے هـҐ خطرنآڪ ترنـב

هیچ جآ نمـے شۅב چآلشآن ڪـرב...

ބـرگز چشمــــآ כּـت رآ

بــہ פֿـآطر ڪــωــے ڪــہ معنــے כּـگآ ބـت رآ כּـمــے فــہـمـב

گریآלּ مـڪــטּ 

פֿـآطرآت פֿـیلـے عجیبنـב ....

گآهـے اۅقآت مـےפֿـنـבیم بــہ رۅزهآے ڪــہ گریــہ مـےڪــرבیم ....

گآهـے گریــہ مـےڪــنیم بــہ یآב رۅزهآیـے ڪــہ مـےפֿـنـבیـבیم ..